Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Onopordum acanthium & Alchemilla xanthochlora

fotò
fotò
Cardoun-dis-ase

Onopordum acanthium

Asteraceae Compositeae

Àutri noum : Gros-cardoun, Acantin, Gafo-l'ase, Babis.

Noms en français : Chardon aux ânes, Onopordon à feuilles d'acanthe.

Descripcioun :
Gros cardoun espinous que se rescontro dins o en ribo de champ, en port en pinceloun (courimbo) emé de tijo bourdado d'alo espinouso. Li flour coumpausado soun souleto au bout di ramo. Li cardoun dóu gènre Onopordon an ges d'escaumo dins la flour. Lou cardoun-dis-ase se destrìo dis àutri Onopordon qu'a de bratèio estrecho de 1 à 2 mm.

Usanço :
Li cor di flour coumpausado soun manjadis, coume pèr li cachofle e lis àutri cardoun, avans la flouresoun (èron manja en Savòio au siècle XIXen) ; li racino peréu, pamens bèn faire couire pèr leva l'amarun. Mèfi pamens, lis akène (fru) soun empouisouna (alcalouïde).

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 2 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Onopordum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositeae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 25 à 40 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre

Liò : Camin - Escoumbre e proche dis oustau - Jaisso
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Onopordum acanthium L., 1753

fotò
fotò
Pato-de-lioun(-jauno-e-verdo)

Alchemilla xanthochlora

Rosaceae

Nom en français : Alchémille jaune vert.

Descripcioun :
Li pato-de-lioun soun maleisado à destria. Pamens aquelo, pulèu coumuno dins li relarg fres e umide de mountagno èi pas la mai tihouso. Es uno planto pulèu grando e bèn drecho emé uno enflourejado que despasso bèn li fueio. Dóu group ALCHEMILLA, fau verifica que s'atrobon proun de dènt sus li tros de fueio, que i'ague ges de péu sus l'ipantium (ensèn di pèço souto l'ouvàri), nimai sus lou dessubre di fueio ; pamens li péu de pecou de fueio soun bèn dre.

Usanço :
Li fueio (ensalado e té) coume li racino soun manjadisso. Èi couneigudo pèr sougna li plago, li bruladuro e pèr sarra li car, adounc bono contro la cacagno. Tambèn s'utiliso pèr d'ùni proublèmo de femo (règlo, pacholo...).

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae


Ordre : Rosales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2400 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Pelouso fresco - Riéusset - Prado à rousèu
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla xanthochlora Rothm., 1937 (= Alchemilla vulgaris auct. )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
ges
C
C

Onopordum acanthium & Alchemilla xanthochlora

C
R
CC
R
RR
C
RR
R

Coumpara Cardoun-dis-ase emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pato-de-lioun(-jauno-e-verdo) emé uno autro planto

fotò